Ρομαντικος ρουστικ γαμος το καλοκαιρι | Βασω & Δημητρης

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όταν δύο άνθρωποι είναι γραφτό να είναι μαζί τότε η μοίρα θα τους φέρει κοντά ξανά… Η Βάσω και ο Δημήτρης αν και γνωρίζονταν από μικρά παιδιά, βρέθηκαν τυχαία μετά από αρκετά χρόνια σε ένα θεατρικό εργαστήριο. Η συνάντηση αυτή όρισε την αρχή της σχέσης τους, που κατέληξε στα σκαλιά της εκκλησίας. Πραγματοποίησαν λοιπόν έναν καλοκαιρινό ρουστίκ γάμο στη γραφική παλιά πόλη της Ξάνθης, που χαρακτηριζόταν από έντονο ρομαντισμό. Ο ρομαντικός γάμος ακολουθούσε ένα ρουστίκ στυλ, αφού ήταν διακοσμημένος με ξύλινες λεπτομέρειες όπως κορμούς δέντρων, craft χαρτί και μπουκέτα λουλουδιών σε λευκό χρώμα και θαμπό πράσινο. Το νυφικό της όμορφης νύφης ήταν υπέροχο, ειδικά φτιαγμένο για αυτήν, συνδύαζε πολλά υφάσματα και λεπτομέρειες μαζί δημιουργώντας ένα vintage, φρέσκο αποτέλεσμα. Μη χάσετε ούτε στιγμή από το σημερινό γάμο, που απαθανάτισε η ομάδα Morethanclick Photography με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Love!

«Γνωριζόμασταν από μικροί λόγω της κοινής μας καταγωγής. Βρεθήκαμε ξανά τυχαία μετά από αρκετά χρόνια να παρακολουθούμε το ίδιο θεατρικό εργαστήρι και κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μας», μοιράστηκε μαζί μας η νύφη.

«Από την αρχή της σχέσης θέλαμε να πάμε ένα ταξίδι στην Αθήνα επηρεασμένοι από την ταινία «Αν» που είχαμε δει στο πρώτο μας ραντεβού. Πήγαμε και ο Δημήτρης με ξενάγησε, καθώς δούλευε κάποια χρόνια εκεί. Μου είπε πως είχε κάνει κράτηση για φαγητό. Στη διαδρομή κρατούσε μια σακούλα από κατάστημα με ηλεκτρονικά είδη που υποτίθεται πως περιείχε το δώρο μου. Θα μου το έδινε στις 12 η ώρα που θα ήταν η τρίτη επέτειος της σχέσης μας. Ενώ τρώγαμε με θέα την Ακρόπολη, μου έδωσε το δώρο. Ήταν ένα βιβλίο σαν παραμυθάκι που είχε γράψει ο ίδιος και περιέγραφε την ιστορία μας με στιγμές που θυμόταν ακόμη και από τα παιδικά μας καλοκαίρια στο χωριό. Μιλούσε για ένα «αγοράκι» κι ένα «κοριτσάκι». Τέλειωνε κάπως έτσι: «Σήμερα το αγόρι ζητάει από το κορίτσι να τον παντρευτεί» και ο Δημήτρης κρατούσε ήδη το δαχτυλίδι. Ήταν κυριολεκτικά και μεταφορικά παραμυθένια πρόταση γάμου.»

«Αν και ξεκίνησα πολύ-πολύ νωρίς την αναζήτηση νυφικού δε βρήκα κάτι που να με εκφράζει. Επέλεξα να ραφτεί από την αρχή επάνω μου. Το ότι διάλεξα εγώ τα υφάσματα και τις λεπτομέρειες ήταν μοναδική εμπειρία. Πρόσθεσα λεπτομέρειες από διάφορες φωτογραφίες 7-8 νυφικών. Το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από ό, τι φανταζόμουν… Ήταν ένα ιδιαίτερο ιβουάρ, deux pièce νυφικό, με βαμβακερή δαντέλα, τούλι κι ένα μοναδικό χειροποίητο πλεκτό μοτίφ με βελονάκι στο μπούστο. Στο πίσω μέρος υπήρχε ένας φιόγκος με κορδέλες. Ρομαντικό, απλό, φρέσκο, μποέμ, με vintage στοιχεία.»

«Παντρευτήκαμε καλοκαίρι στον Μητροπολιτικό Ναό Τιμίου Προδρόμου. Βρίσκεται στην γραφική παλιά πόλη της Ξάνθης, πολύ κοντά στο μέρος που ξεκίνησε η σχέση μας αλλά και στο πρώτο σπίτι που μείναμε μαζί. Ο γάμος μας ήταν ρομαντικός με ρουστίκ στοιχεία. Ακολουθούσε μια μίνιμαλ διακόσμηση με ξύλο, κραφτ χαρτί, λευκά λουλούδια με πρασινάδες και ιβουάρ υφάσματα.»

«Η νυφική ανθοδέσμη ήταν επιμελώς ακανόνιστη με λυσίανθους, τριαντάφυλλα, χαμομήλι, ευκάλυπτο και μπουβάρδια. Συμβόλιζε την αγάπη, την αφοσίωση, τον μακροχρόνιο δεσμό και τονρομαντισμό. Ήταν δεμένη με βαμβακερή δαντέλα, ίδια με αυτή που χρησιμοποιήθηκε στο νυφικό.»

«Είναι πολλά αυτά που μας άρεσαν στη διακόσμηση. Ξεχωρίζω όμως όσα δημιουργήσαμε με τα χέρια μας. Τις βεντάλιες των καλεσμένων με το λογότυπο του γάμου μας το οποίο σχεδιάσαμε μαζί (υπήρχε και στα προσκλητήρια) προσθέτοντας τη φράση “love is in the air”. Ο Δημήτρης δημιούργησε τη βεροθήκη από κορμό δέντρου και το polaroid photobooth που έκανε τους καλεσμένους να φωτογραφίζονται. Δώρο στους καλεσμένους προσφέραμε βασιλικούς, οι οποίοι συμπλήρωναν τη διακόσμηση του χώρου, καθώς ήταν τοποθετημένοι στα τραπέζια μπροστά από κάθε καλεσμένο. Συνοδεύονταν από τη φράση: «Ποτίστε το και δείτε την αγάπη να μεγαλώνει». Tο φως των κεριών στο χώρο της δεξίωσης και στα δέντρα, σε συνδυασμό με το ολόγιομο φεγγάρι, ολοκλήρωναν τη ρομαντική ατμόσφαιρα.»

«Όλες οι στιγμές του γάμου ήταν μοναδικές. Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάποια τότε αυτή θα ήταν ο πρώτος χορός: «Να κοιμηθούμε αγκαλιά» του Β. Παπακωνσταντίνου. Χορέψαμε σαν να ήμασταν μόνο οι δυο μας. Συγκινητική ήταν η στιγμή που πήγαινα στην εκκλησία περνώντας από τα πλακόστρωτα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης συνοδευόμενη από μουσικά όργανα και τον κόσμο να σιγοτραγουδάει: «Σήμερα γάμος γίνεται».»

«Η καλύτερη απόφαση ήταν ότι συμμετείχαμε και οι δύο ενεργά σε όλες τις διαδικασίες του γάμου. Σχεδόν όλα πέρασαν από τα χέρια μας και έτσι ευχαριστηθήκαμε όλη την προετοιμασία του γάμου, που διήρκησε 1,5 χρόνο. Σκεφτείτε πως στο μόνο που δεν είχε εκφέρει άποψη ο Δημήτρης ήταν το νυφικό. Όχι για προληπτικούς λόγους αλλά για τη μαγεία και την έκπληξη της στιγμής που θα πρωτοβλεπόμασταν. Κάναμε το γάμο μας όπως αρέσει σε εμάς, ξεφεύγοντας από κάποια κλισέ έθιμα. Για παράδειγμα, δεν κόψαμε την τούρτα και αντί για σαμπάνια ήπιαμε σφηνάκια τεκίλας. Ιδέες έπαιρνα όλο αυτό το διάστημα από το Love4weddings, το EverAfter και το Pinterest.»

«Η συμβουλή που θα έδινα σε μια νύφη που τώρα σχεδιάζει το γάμο της είναι να φροντίσει να είναι άνετη εκείνη τη μέρα για να την απολαύσει. Εγώ, αν και είχα έτοιμο το νυφικό πιο νωρίς, αποφάσισα την τελευταία εβδομάδα να κόψω την ουρά του που είχαμε βάλει αρχικά, γιατί θεώρησα πως δε θα ήμουν άνετη με αυτή (να ‘ναι καλά η Μαρίνα που δέχτηκε αυτήν μου την απόφαση δυο μέρες πριν γεννήσει και λίγες μόνο μέρες πριν το γάμο). Χόρευα ασταμάτητα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Θα τη συμβούλευα επίσης, να μην κάνει το λάθος που γίνεται συχνά και δε συμπεριλάβει το γαμπρό στην προετοιμασία. Ο γάμος πρέπει να έχει και το δικό του στοιχείο. Θα την εκπλήξει με τις ιδέες του. Τέλος, να έχει διαρκώς στο μυαλό της πως είναι η μέρα που παντρεύεται τον άνθρωπό της και όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία.»