Ομορφη φωτογραφιση στο κεντρο της Αθηνας

Παρουσιάζουμε σήμερα μια όμορφη φωτογράφιση στο κέντρο της Αθήνας που θα σας αρέσει πολύ!

“Η φωτογράφιση έγινε ύστερα από πρόταση του υπέροχου φωτογράφου μας michalis Angelopoulos και εμείς δεχτήκαμε με χαρά. Η απόφαση να γίνει στο κέντρο της Αθήνας ήταν από κοινού, θέλαμε να γίνει στην πόλη που γνωριστήκαμε, να είναι νεανική και χαλαρή, μια όμορφη βόλτα…Αυτά ήταν και τα λόγια του Μιχάλη: “παιδιά πάμε μια βόλτα” και έτσι το είδαμε”, μοιράστηκε μαζί μας η νύφη!

“Η γνωριμία μας έγινε πριν από περίπου 5 χρόνια μέσω Facebook (όσο περίεργο και αν ακούγεται) και δεν περίμενα ποτέ την στιγμή που απαντούσα στο αίτημα φιλίας του ότι θα κατέληγε σε μια υπέροχη σχέση και αργότερα σε γάμο”.

“Η πρόταση γάμου έγινε τον Αύγουστο στην Χίο, που είναι και ο τόπος καταγωγής μου, κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών. Ένα απόγευμα λοιπόν και ενώ ετοιμαζόμασταν να πάμε να βρούμε κάποιους φίλους για καφέ, ο Βασίλης μου ζήτησε να φύγουμε λίγο νωρίτερα, για να περάσουμε πρώτα από ένα γραφικό εκκλησάκι της Χίου (Άγιος Ισίδωρος), για να τραβήξει κάποιες φωτογραφίες και να το δει από κοντά. Στην αρχή ήμουν αρνητική, γιατί μας πίεζε ο χρόνος, αλλά δεν ήθελα να του χαλάσω χατίρι, οπότε δέχτηκα να κάνουμε μια μικρή στάση. Σε όλη την διαδρομή ήταν λίγο νευρικός και έτρεχε για να προλάβει το ηλιοβασίλεμα (για να βγάλει ωραίες φωτογραφίες και καλά, τελικά δεν το προλάβαμε). Φτάσαμε λοιπόν, περιηγηθήκαμε στον χώρο και λίγη ώρα μετά του ζήτησα να φύγουμε γιατί είχαμε αργήσει. Τότε λοιπόν με κοίταξε και με ρώτησε αν μπορώ να καταλάβω τον λόγο της επίσκεψης μας εκεί, τον κοίταξα με απορία (ακόμα και εκείνη την στιγμή δεν πήγε το μυαλό μου κάπου) μέχρι που έβγαλε το δαχτυλίδι από την τσέπη του και μου είπε “ήρθαμε εδώ για να δεις την εκκλησία που θα γίνει ο γάμος μας”. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι μου κάνει πλάκα γιατί είναι γνωστός πλακατζής, αλλά φαινόταν αρκετά σοβαρός και αγχωμένος που με έκανε να νιώσω ότι ήταν αληθινό. Ακολούθησαν γέλια, αγκαλιές,κλάματα. Ήταν πολύ όμορφη στιγμή που θα την θυμάμαι για πάντα. Την επόμενη μέρα κλείσαμε ημερομηνία στο “εκκλησάκι” μας.”

“Απολαύσαμε κάθε λεπτό της φωτογράφισης μας, γελάσαμε πολύ και περάσαμε καταπληκτικά. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη λήψη ή στιγμή, το αστείο είναι ότι 2 μέρες μετά, ακόμα πονάω τα πόδια μου (3,5 ώρες περπάτημα ήταν αυτό), αλλά άξιζε 100% και θα το ξανακάναμε σίγουρα”.